donderdag 24 januari 2013

Mijn moederhart huilt!

Tussen-de-middag. De kinderen hebben het eten op. Zoonlief vraagt of ik even naar de gang wil komen. Dat vraagt hij altijd als hij iets belangrijks te bespreken heeft, dat zijn broertje niet mag weten. ‘Mam, ze zeggen dat ik dom ben. Ik maak ook grapjes en zo.’ Hij praat heel onduidelijk en onsamenhangend. Niet goed wetend hoe hij de stroom van emoties in zijn lijf onder woorden moet brengen. Het is allemaal een beetje teveel. ‘Hoezo dom, je bent helemaal niet dom!’ roep ik verontwaardigd.

Twee weken cito en een mogelijke verbouwing op komst doen geen goed aan de gemoedstoestand van zoonlief. Tel daar een zelfvertrouwen beneden het vriespunt bij op en het stormt vreselijk in zoonliefs hoofd.

Ik hap naar adem als zoonlief zegt: ‘Ja mam, als ik grapjes maak en zo, dan denk ik dat ik ook iemand ben.’ Mijn hart breekt. Mijn hart huilt om zo weinig zelfvertrouwen. Om de lelijke dingen die andere kinderen (misschien onbedoeld) kunnen zeggen. ‘Lieverd, jij bent jij met je lieve lach, je humor, je omzien naar de ander, je boosheid, je verdriet, je bent dat allemaal. Je bent niet alleen maar die humor, je bent zoveel meer!’

‘Ik weet het niet hoor mam, maar ik ben zo druk en zo. Ik voel me zo, ja ik weet het niet. Hoe moet dat nou met die verbouwing en ja ik moet nu naar school, maar ….’ Hij komt er niet uit. Ik moet hem laten gaan, maar ben nog lang niet uitgesproken. Ik wil hem knuffelen, vasthouden en zo veel meer. Maar de tijd gebied anders.

Waarom moet een citoperiode nou twee lange weken duren. Voor mijn mannetje is dat veel te veel. Hij heeft het niet zo laten merken (ook niet met onrust) tot nu … De spanning in zijn lijf zoekt een uitweg en heeft het gemunt op zijn zelfvertrouwen, die een behoorlijke knauw heeft gekregen ...

Mijn hart huilt. Wat doet dit pijn!

10 opmerkingen:

Caro zei

Ach ach mijn hart breekt ook als ik het lees...sterkte! Groet Caro

Mirjam zei

Hallo Gerda,
Wat is dat toch naar hè, om je zo machteloos te voelen.
Het enige dat je hier kunt doen, is er voor hem te zijn... denk ik...
Ik wens je een heel fijne avond, en je zoon heel veel succes de komende tijd tijdens de cito...
Lieve groet,
Mirjam

Aritha V. zei

Ah ... knuffeltje. Wat erg. Maar ik denk dat jij, als je hiervan bent herstelt, een heel belangrijke rol kan spelen! Ik ga nog een titel van een boek voor je zoeken. Hierover heb ik pas gelezen. Blijf in hem geloven. Dat heeft hij nu dubbel nodig. xxx

Fokelien zei

ik leef met je mee...die onmacht grijpt je aan! Geef 'm straks nog maar veel knuffels... Ken je het boek van Max Lucado: Niemand is zoals jij.

Dietmut zei

ik kan begrijpen hoe hulpeloos je je moet voelen. Je wilt zoonlief helpen en moet hem goed toespreken, maar wie spreekt jou goed toe, dat moet je missen. Het is niet gemakkelijk voor jullie en wij kunnen ook niet helpen. Lieve groeten, Dietmut

Anoniem zei

Zo zielig eigenlijk!

Anoniem zei

kinderen kunnen hard zijn voor mekaar. gelukkig heb jij steeds een luisterend oor en kan hij steeds bij jou terecht. dat is alvast 1 zekerheid voor hem. sterkte!

Mirthe Duindam zei

Wat een worstelingen toch. Heel veel sterkte voor jullie! Volgens mij doen jullie het hartstikke goed met elkaar en je groeit er toch steeds in, dat is mooi om te zien, hou vol!
Lieve groet,
Mirthe

Anoniem zei

Je bent zoals je bent
Mooi, lief, bijzonder, je bent jij.
Je bent zoals je bent
En daarmee maak je heel veel mensen blij
Je bent zoals je bent
Met al die drukte in je hoofd
Je bent zoals je bent
En er wordt van je gehouden en in je geloofd
Je bent zoals je bent
Zo bijzonder en speciaal
Je bent zoals je bent
Op jou manier gewoon geniaal
Je bent zoals je bent
En laat je niets door anderen wijs maken
Je bent zoals je bent
Want je moet jezelf niet kwijt raken
Je bent zoals je bent
Accepteer jezelf zoals je bent
Je bent zoals je bent
Zo zijn we je allemaal gewend

Er wordt van je gehouden, omdat je bent zoals je bent
En kijk elke dag even in de spiegel en zeg Hee kanjer, je ziet er geweldig uit en we gaan er weer wat van maken vandaag.
Jij, bent niet zo maar iemand jij bent jij!!!!!
En simpel te zijn zoals je bent, daarmee maak je een deel uit van WIJ

Dit gedicht gaf ik een tijd geleden aan mijn dochter. Het pepte haar echt op.
Ze kunnen zo met zichzelf in de knoei zitten, omdat ze weten dat ze toch net even anders zijn. Kinderen met een vlekje.
En niet altijd even gemakkelijk. Maar wel je kind, en ondanks al die moeilijke momenten, gaat het houden van nimmer weg.

Sterkte hoor.
Veel liefs
Wil

Antoinette zei

Herkenbaar en en zo verdreitg. Het gedicht hierboven helpt je vast. Veel sterkte met begeleiden